رنو کوئید
شرکت رنو یکشرکت خودروسازی فرانسوی است که توسط لوئی رنو و برادرانش در سال 1877 بنا نهاده شد. این شرکت با نام شرکت برادران رنو و با یک سرمایه گذاری کوچک در بیانکور پایه ریزی گشت. اکنون در زمینه طراحی و ساخت کلاس های مختلف خودرو از جمله کامیون ، تریلر ، تراکتور ، اتوریل ، اتوبوس و خودروهای برقی فعالیت می نماید. دفتر مرکزی آن در شهر بولوین – بیانکور در کشور فرانسه قرار دارد. رنو با خرید بخشی از سهام شرکت نیسان به چهارمین شرکت بزرگ خودروسازی در جهان تبدیل شده است.
حدود 10 سال است که موضوع جشن خداحافظی پراید مطرح شده و هنوز بی نتیجه مانده است. اما می توان حدس زد که مدل کوئید از یک شرکت بزرگ خودروسازی می تواند یک پیشنهاد خوب برای این موضوع باشد. این خودرو در ابتدا برای بازار هندوستان با امکانات پایین و قابل خرید برای عموم مردم در نظر گرفته شد. کوئید برای جایگزینی خودروی سوزوکی آلتو در بازار هند عرضه گردید. این خودرو در کلاس کراس آوور کامپکت قرار می گیرد. در این کلاس خودروهای هاچ بک و شاسی بلند یک طراحی بینابینی دارند. فاصله کف این خودرو از زمین 18 سانتی متر است. طرح مفهومی کوئید در سال 2014 رونمایی شد. در ابتدا طرفداران رنو انتظار یک خودروی اسپرت شبیه به رنو کپچر را داشتند.
نمای روبرویی این خودرو با خطوط برآمده روی کاپوت عضلانی تر و زیباتر به نظر می رسد. البته طراحی چند تکه ای چراغ ها به مدرن تر شدن کوئید کمک شایانی نموده است. سپر جلو هم به گونه ای طراحی شده است که حالت سه بعدی جذابی را به آن بخشیده است. البته هماهنگی ظاهری بین جلوپنجره و وسط سپر در زیبایی کوئید بی تاثیر نیست ، حالت لانه زنبوری که حفره های مستطیل شکل در آن وجود دارند.
در قسمت پشت کوئید برای کم هزینه بودن تولید از یک طراحی ساده استفاده شده است ، ولی با این حال وجود دو خط حجم دهنده در زیر چراغ ها و روی گلگیرهای عقب از سادگی بیش از حد می کاهد. چیزی که در قسمت عقب این خودرو قابل انتقاد می باشد کوچک تر شدن شیشه عقب است که می تواند برای دید راننده ایجاد مشکل کند با این حال در راستای زیباتر شدن قسمت عقب کوئید بی تاثیر نمی باشد.
داخل خودروی کوئید بر خلاف ظاهر کوچکش فضای جادار مناسبی است. جنس داشبورد و فرمان پلاستیکی است. در قسمت پشت آمپر عقربه ای دیده نمی شود و از یک نمایشگر دیجیتال استفاده شده است. یک LCD رنگی در قسمت وسط داشبورد قرار گرفته است. که فضای داخلی را به روز تر می کند . اما این آپشن در تمام مدل های کوئید وجود ندارد و در مدل های پایه تنها یک نمایشگر ساده برای نشان دادن موج رادیو و یا نام آهنگ در حال پخش است. داشبورد کوئید از سه فضای خالی مجزا ، که در اختیار سرنشین جلو می باشد ، تشکیل شده است.
از نظر فنی کوئید یک خودروی سبک با وزن تنها 660 کیلو گرم است. به دلیل همین وزن سبک کوئید می تواند با یک موتور 0.8 لیتری در عرض 16 ثانیه به سرعت 100 کیلومتر در ساعت برسد. حد اکثر 140 کیلومتر در ساعت است و مصرف سوخت آن کمتر از 4 لیتر در 100 کیلومتر تخمین زده شده است. البته مدل موجود در هند یک موتور 3 سیلندر 1 لیتری دارد که شتاب گیری آن با موتور 0.8 لیتری تفوت تنها 1 ثانیه ای دارد.
این خودرو با توجه به آپشن ها و نوع موتور آن 4 تیپ اصلی RXT – STD – RXE – RXL را شامل می شود. دو نوع RXE و STD با گیربکس دستی عرضه می گردند. و دو تیپ دیگر به گیربکس 5 سرعته دستی و یا 5 سرعته ATM مجهز هستند. با توجه به قیمت کوئید نمی توان انتظار یک خودروی آپشنال را داشت با این حال این خودرو از خودروهای ساخت داخل فراتر است. با توجه به تیپ های مختلف کوئید آپشن های موجود در آن می تواند متفاوت باشد. با این حال در مدل فول آپشن شاهد فرمان برقی ، شیشه های برقی ( هر 4 درب) و دکمه استارت هستیم. همچنین ورودی های AUX , USB و شارژر 12 ولت برای آن در نظر گرفت شده است. وجود LCD 7 اینچی به همراه ناوبری ماهواره ای آپشنی است که در خودروهای مدرن دیده می شود. در بخش ایمنی مدل فول آپشن کوئید کمربندهای پیش کشنده آن هم برای سرنشینان جلو و ایربگ تنها برای راننده در نظر گرفته شده است. البته نصب ایربگ برای سرنشین کنار راننده پیش بینی شده است چراکه فضای آن در داشبورد وجود دارد.
